Ze haalde haar schouders naar niemand in het bijzonder op en zei: ‘O, oké.’ Haar dochters en zoon zaten er verslagen bij, om maar niet te spreken over haar echtgenoot die met trillende lippen…

‘Zag je dat Henk? Ze lopen ons elke keer zomaar voorbij,’ zegt ze nors tegen haar echtgenoot. Ik krijg gauw in de gaten dat ze het over mij heeft en kijk haar vriendelijk aan.…

Een keizersnede is misschien wel de meest bizarre ingreep die ik tot nu toe heb gezien tijdens mijn coschappen. Nietsvermoedend begon ik die dag aan mijn coschap kinderchirurgie, klaar om mee te kijken bij…

Tijdens mijn coschap psychiatrie loop ik een avond mee met de crisisdienst; dit is voor mensen die dringend hulp nodig hebben (en dus niet in de wachtlijst van 3 maanden kunnen staan). Helaas voor…

Verlegen staart ze naar de grond als we even kort oogcontact hebben. Haar verlegenheid herken ik van toen ik net begon aan mijn coschappen. Ze is verpleegkundige in spe en is vandaag gestart met…

Heb je wel eens een vrij uurtje in een week? Een vraag die mij erg bekend voorkomt. Mijn leven bestaat grotendeels uit studeren, werken en sporten, een combinatie waar ik gelukkig van word en…

‘Eigenlijk is het best bijzonder hoeveel je mee mag kijken als coassistent of arts in opleiding bij patiënten. Dat patiënten het zomaar goedkeuren, alsof het de normaalste zaak van de wereld is,’ zeg ik…

‘Je mag niet boos zijn op God,’ klaagde mijn buurmeisje. We waren een jaar of acht, misschien negen. Ik was inderdaad vaak boos, teleurgesteld of gewoon niet zo heel blij met het leven. ‘Ik…

“Denk je dat ik ooit weer kan lopen?” De arts-assistent neurologie neemt me mee naar de kamer van een jonge vrouw op de afdeling, die recent een zwaar – bijna fataal – ongeluk heeft gehad.…

Van jongs af aan ging ik regelmatig met mijn moeder mee als zij naar de dokter moest. Als een etnisch Turks meisje dat in Nederland is geboren en getogen, was ik door mijn beheersing…