Aan de start van het coschappentraject krijgt ieder van ons niet alleen een witte jas aangereikt, maar ook een lege rugzak. Nu pakt elke coassistent die rugzak anders in. Sommigen slagen erin veel mee…

Ik bel aan bij een van mijn cliënten; een tachtig jarige heer met somatische problemen. Een schatje, echt zo’n opaatje die je zou willen meenemen naar huis. Zo’n klein oud mannetje, met een wandelstok,…

Het is vrijdagmiddag en gek genoeg heb ik het best rustig. Soms gaat de telefoon en wil een patiënt iets overleggen, maar verder kan ik mij richten op andere werkzaamheden waar ik anders niet…

Dit gaat bot klinken, maar sommige stageplaatsen zijn helaas simpelweg waardeloos. Om het extra zuur te maken, was mijn allereerste stageplaats op de studie geneeskunde er zo één. Achttien jaar oud en pas twee…

Mijn dag begint zoals alle andere dagen. Ik log in op mijn computer van de hartbewaking. Snel scan ik de namen en huiverig kijk ik of er vannacht bekende patiënten van mij zijn opgenomen.…

Het is maandagochtend, nog voor 8 uur. Ik ben bezig de huisartsenpostberichten van het afgelopen weekend te verwerken. Ik heb al een stuk of 15 berichten verwerkt als ik bij het bericht van Sarah…

‘Kan ik je nog ergens mee helpen.’ Het is 05:00 uur ’s ochtend, de laatste dienst van mijn nachtdienstweek. De arts-assistent heeft zijn benen op het bureau gezet en scrolt gapend op zijn telefoon.…

‘Ik ben drie kilo aangekomen,’ zegt ze, terwijl ze zich in de spiegel bekijkt. Ik knijp haar in haar wangen en zeg: ‘Nou en, je ziet er hartstikke mooi en vooral gezond uit.’ Ze…

Ze ligt in bed, in foetushouding. Ze heeft Alzheimer dementie in een vergevorderd stadium. Ze is veel afgevallen, haar gezondheidstoestand is achteruitgegaan evenals haar cognitie.…

“Het zou mijn schuld zijn”, zegt de arts-assistent waarmee ik een avonddienst meeloop zachtjes tegen me. “Ik gaf haar die extra dosis.” Van zijn vrolijke zelf is nog weinig terug te zien. Hij ziet…